Al weer 1,5 jaar... | 1,5 years ago...

Lieve Ron,

Het is nu alweer 1,5 jaar geleden dat je gestorven bent. We missen je zo ontzettend !!!. Nicole ook. Over een paar weekjes zal ze weer moeder worden van een tweede kindje. Je hebt zo genoten, dat ze Luc kreeg en ook van onze kant oom werd ( en zelfs peetoom zou worden).

Het lijkt wel of we jouw warmte steeds meer gaan missen, Het is zo moeilijk dat je er niet meer bent!! Je was zo´n lieve zoon voor ons. Een heerlijk kind, zo'n fijne broer voor Nicole. Hopelijk zal niemand jou vergeten want je bent het waard om altijd in de harten van anderen te mogen blijven leven. Je stond toch maar altijd voor iedereen klaar. Je verwende graag, hield zo van je gezin en ons.

Dit weekend weer de marathon van Rotterdam, die wilde je graag weer lopen. Dat was zeer goed bevallen toen. Maar ja. Het mag niet zo zijn.

Lieverd, je bent elke dag in onze gedachten, en zult dat blijven ook.

We houden van je,

papa en mama

Een grote leegte, dat is wat je achter laat.
We hopen dat je nu rust hebt.

------------

Dear Ron,


It's been 1,5 years since you died. We miss you terribly!!! Nicole too. In a few weeks she will become a mother of her second child. You really enjoyed her having Luc and becoming an uncle (even a godfather) at our side of the family.

It seems we miss your warmth more and more over time. It is so hard not to have you around any more!! You were such a good son to us. A wonderful child, such a good brother for Nicole. Hopefully nobody will forget you, because you’re more than worth it, to live on in the hearts of others. You were there for everybody, always. You liked to spoil people around you and you loved your family and us dearly.

This weekend was the marathon in Rotterdam. You really wanted to run that marathon again. You really liked it the first time you did. Unfortunately, you will never run again…
Our dearest, you are in our hearts every day, and forever will be.

We love you,

Papa and mama.

A great emptiness you leave behind,
We hope you can rest now.